Najgłupszy nawet muł wie,
Jak powolne są żółwie.
Żeby żółwiowi dopiec,
Szydził zeń pewien chłopiec:
- Pan chodzi wprost pokracznie.
Niech się pan wprawiać zacznie!
Doprawdy, jak to można?
Istota czworonożna,
A ledwie się telepie!
Już ślimak chodzi lepiej!
Żółw żachnął się w skorupie:
- Też mi gadanie głupie!
Gdyby ci ktoś dla hecy
Władował dom na plecy,
Czy również w tym wypadku
Chodziłbyś szybko bratku?
To rzekłszy łypnął okiem
I odszedł żółwim krokiem.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz