Ta Dorotka, ta malu¶ka
tańcowała dokolu¶ka.
Tańcowała rann± ros±,
i tupała nóżk± bos±.
Tak, tak, tak.
Ta Dorotka, ta malu¶ka
tańcowała dokolu¶ka.
Tańcowała i w południe,
gdy słoneczko grzało cudnie.
Tak, tak, tak.
Ta Dorotka, ta malu¶ka
tańcowała dokolu¶ka.
Tańcowała wieczorami,
kiedy słonko za górami.
Tak, tak, tak.
A teraz ¶pi w kolebusi,
na różowej swej podusi.
Chodzi senek koło płotka.
"Cicho, bo już ¶pi Dorotka."
Tak, tak, tak.
Wraz z ni± zasn±ł dwór jej cały,
nie ¶pi tylko jeżyk mały.
A ty, senku, nadstaw uszko,
gdzie ten jeż, co tupn±ł nóżk±.
Tak, tak, tak.