Wesprzyj s±siada w potrzebie -
Tak każe obyczaj stary;
Przez twe sobkostwo, gdy pójdzie na mary,
Jego kłopoty spa¶ć mog± na ciebie.
Koń z osłem razem szli drog±.
Koń kroczył luzem, nawet bez kulbaki,
A osioł, ciężkie dĽwigaj±cy paki,
Powłóczył nogę za nog±
Wyci±gn±wszy chud± szyję.
"Bracie - rzecze do konia - pomóż! Ledwie żyję,
Ledwie dyszę, ledwie chodzę!
Ulżyj mi trochę, bo zdechnę na drodze."
"A co mi tam do tego! - odparł koń wynio¶le -
Co ci pan dał, to dĽwigaj i mnie nie nudĽ, o¶le!
A jeżeli chcesz zdychać, no, to zdychaj, bratku!"
I cóż się stało? Gdy padł osioł stary,
Koń musiał dĽwigać ciężary
I skórę osła w dodatku.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz