Wielcy ludzie przeważnie sceniczne to maski,
Których tłum bałwochwalczy czci kłamliwe blaski
Osioł z wyglądu tylko sądzić o nich umie,
Lecz lis od pierwszej chwili zagłębiać je zaczyna,
Z wszech stron je oglądając, a gdy raz zrozumie,
Że piękna powierzchowność to ich treść jedyna,
Wraz przylepia im słówko, którym go natchnęło
Bohatera popiersie, kamieniarskie dzieło.
Popiersie puste było i nadnaturalnej
Miary. Lis rzecze chwaląc kunszt rzeźbiarza walny:
"Piękna głowa, lecz mózgu nie ma w mózgownicy."
W tym sensie są rzeźbami liczni dostojnicy!
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz