Zaraz za lasem we wsi Magura
W szosie się nagle zrobiła dziura.
Spostrzegł ją dróżnik Walenty Spinka,
Gdy robił obchód swego odcinka.
"Rzuci się - mruknął - taczkę kamieni
I dziura w równą jezdnię się zmieni!"
I poszedł Spinka. Taczkę szykował..,
I raptem w porę się zmitygował.
"Nie będzie dziury - pomyślał sobie -
To znaczy, że ja nic tu nie robię...
E, proszę panów, nie ma wariatów,
Dam o tej dziurze znać do powiatu..."
I do powiatu poszło z Magury
Pismo W. Spinki w sprawie tej dziury.
W powiecie bieg mu nadali.
Czyli Do województwa je przerzucili.
Tu znów orzekli: - Poważna sprawa.
Niech decyduje o tym Warszawa... Tak,
Bez protegi, bez kumoterstwa
Doszło to pismo do ministerstwa.
Przyszedł minister rano do biura,
Zaraz mu w ręce wpadła ta dziura.
Decyzję w księgach zaksięgowano
I województwu zaraz przesłano.
Zwołał komisję, komisja chórem
Orzekła: "Trzeba zasypać dziurę..."
Z miasta do miasta, z skrzynki do skrzynki,
Przyszła decyzja w końcu do Spinki.
"Do Walentego Spinki, Dróżnika
(Tutaj był długi numer dziennika).
Zaraz za lasem we wsi Magura
W szosie powstała podobno dziura.
Należy stan ten natychmiast zmienić!
Weźcie, dróżniku, taczkę kamieni
I wyrównajcie, bardzo Was proszę,
W wyż. wymienionym miejscu wym. szosę.
Minister (-) podpis nieczytelny
W. Spinka nie był bynajmniej gapa.
Pismo przeczytał, w łeb się podrapał
I mruknął: "Psiakrew, jak to tam w górze
Wiedzą o każdej najmniejszej dziurze..."
*Spis wierszy* Następny wiersz