Przygadywał wróbel sójce, iż nie grzeszy mądrością,
nie żałował słów pogardy, stwierdzam to z przykrością.
Sójka wszystkich obdarzała dziecięcą ufnością,
teraz milczy, cios za ciosem, przyjmując z godnością.
PS. Głupiec słowem szarżuje, o szacunku marzy,
mędrzec mówi, lecz z szacunku każde słowo waży.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz