Co tu gwaru! Co tu krzyku!
Id± dzieci "po maiku"
Id±, id± wiejsk± drog±.
Psom opędzić się nie mog±!
Koszuliny na nich lniane,
Siwe ¶witki z wełny tkane,
A nózęta wszystkie boso,
Na chojaku maik nios±
A ten maik w słonku ¶wieci.
Ubrały go w kwiaty dzieci,
Ubrały go i dziewczęta,
Wstęga na nim przewinięta
A ten maik cudne ziele,
Gdzie on zajdzie, tam wesele,
Gdzie on zajdzie, tam uciecha,
Aż się po wsi goni± echa!
Dla maika dobre czasy
S± w komorze chleb, kiełbasy.
Jest w komorze kołacz biały,
Będ± dzieci zajadały!
Dla maika dobra pora,
Od wrót do wrót, aż do dwora
Otwieraj± mu panięta,
Bo to teraz wiosny ¶więta!
Przede dworem dzieci stoj±,
Do ¶piewania gardła stroj±
- Już my zimę z słomy zwili.
Pod wod± j± utopili!
A my dalej z nimi wtórem,
Hukniem wszyscy wielkim chórem
¦wieci słonko w polu, w gaju.
Witaj, witaj, miły maju!
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz