Stary zegar od pradziada
Nic nie robi, tylko gada...
Ledwie skończył - już zaczyna;
Co godzina - to nowina.
"Ej, wy dziatki! Czy wy wiecie,
Jak bywało niegdy¶ w ¶wiecie?
Jak bywało na tej ziemi
Przed latami, przed dawnemi?...
Tarcza moja, tak jak słońce,
Biła sercem szczerozłotem;
Sławnych godzin sta, tysi±ce
Wydzwoniłem moim młotem.
Miałem w piersi głos ogromny:
Grałem marsze i mazurki,
I polonez wiekopomny
O tym królu, co bił Turki.
Dzi¶ mi nikt już nie poradzi,
Z wiatrem poszło moje zdrowie...
Zapytajcie tylko dziadzi,
To on resztę wam opowie".
Stary zegar mruczy w ciszy,
Zgięta skrzypi w nim sprężyna,
Ledwo idzie, ledwo dyszy,
Przecież znowu bić zaczyna.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz