Żyje w Paryżu małpa ogoniasta -
Samiec. Małżonkę wziął młodą.
Niemało mężów jest małpiego rodu.
Bił ją, a biedna niewiasta
Długo wzdychała, aż zgasła nareszcie.
Syn ich zawodził smętnie z głębi łona
I krzyczał z zbytniej boleści.
A stary śmiał się. Umarła mu żona,
Już z inną cieszy się damą,
Którą zapewne będzie bić tak samo.
Po szynkach pije, dopuszcza się gwałtów.
Nic nie oczekuj od tych przedrzeźniaczy,
Czy małpą który jest, czy książkę pisać raczy.
Z tych dwojga gorszy jest autor.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz