Kiedy słońce ziewa i wchodzi za chmurkę,
To ona zagl±da w dół przez w niebie dziurkę,
I gwiazdy na sukni zapałk± rozpala,
Aż się od ich blasku l¶ni dokładnie cała.
Wędruje po¶ród kwiatów, co p±ki zamknęły
By słodkie marzenia z nich nie odfrunęły.
W stawie wodę pluszcze, by żaby i ryby,
Zasnęły na prawdę, nie tylko na niby.
A kiedy koguta nastaje wołanie,
Który odpoczynku czas oznacza dla niej,
Gasi wszystkie gwiazdy, nad nieboskłon wraca,
By Słońce u¶miechem mogło ¶wiat ozłacać.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz