Bajeczki Bajeczki Bajeczki Bajeczki Bajeczki


Miłość pająka


W lesie była polana,
Gdzie rosły kwiaty śliczne,
Gdy słońce zaświeciło,
To miejsce idylliczne.

Na krzaku dzikiej róży
Co rosła tu od lat,
Zamieszkał pająk duży,
Za dach mu służył kwiat.

Ten zapach dzikiej łąki,
I śliczna woń różana
Sprawiła, że zakochał
Się pająk ten od rana.

Obiektem jego pragnień
Zielona mucha była,
Co nagle jak królewna
Na róży się zjawiła.

Tak pająk od tych wrażeń
Rumieńcem wnet zapłonął.
Zapragnął by została
Natychmiast jego żoną.

Gdy mucha się wsłuchała,
W pająka słodki śpiew.
Też się w nim zakochała,
I słychać było śmiech.

Ten zapach róż niebiański,
I kwiatów pełne pole
Sprawiły, że oboje
Stracili już kontrolę.

Lecz gdy im w tej miłości,
Zabrakło całkiem sił,
Nadeszło wnet południe
I pająk głodny był.

Przez moment się zapomniał,
I tak jak każe świat,
Swą miłą szybko pożarł,
Jak robił to od lat.

Dlaczego tak się stało,
On sam nie wiedział też.
Lecz los już taki muchy,
Ty o tym dobrze wiesz.

Więc kiedy muszko spotkasz,
Pajączka swego ty.
I spełni twe pragnienia,
Wypełni twoje sny,

To wspomnij tę mą bajkę,
I nie chodź też tym śladem.
Byś w krótkim czasie sama,
Nie stała się obiadem.

Jacek Paryła


Bajeczki Bajeczki Bajeczki Bajeczki Bajeczki


Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz