Pewien osioł bez talentów
Wstąpił w klub inteligentów
I uwierzył że w ten sposób
Posiadł mądrość za sto osób
Zaczął żywo się ośmielać
Wszystkim zaraz rad udzielać
Kurze jak ma jajko znosić
Świni jak ma się oprosić
Kotu jak ma myszy łapać
Psu jak się za uchem drapać
Zającowi jak uciekać
Bocianowi jak ma klekać
Wszyscy nań patrzyli szydząc
I głupotę jego widząc
Bo jak nie śmiać się ma świat
Gdy osioł udziela rad
Najpierw sprawdź czy twoja wiedza
Faktycznie innych wyprzedza
Mądrość tego wszak nie lubi
Kiedy sam się ktoś nią chlubi
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz