Stróż struże, strużka płynie,
a okruchy co stróż struże, płyn± strużk± ku dolinie.
Stróż fujarkę cierpliwie struże,
aż z niej dĽwięk, pomknie ku górze.
Z wiatrem dĽwięk do chmur poleci,
w rzece, pozostan± ¶mieci.
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz