Wyszła Owieczka z domu na łąkę,
Mama jej dała wstążeczkę z dzwonkiem.
A w dzwonku było serce i nuta:
- Kocham cię, Mamo i jestem tutaj!
Grała Owieczka z łąką w zielone.
I nagle patrzy: - Gdzie jest mój dzwonek?
- Gdzie mój dzwoneczek? Szukajcie dzwonka!
- Znalazłam dzwonek! - woła Biedronka.
Tu jest dzwoneczek! - Proszę Biedronki,
mój nie był kwiatkiem, tak jak te dzwonki.
Coś dzwoni w trawie... Co tutaj dzwoni?
- To nie mój dzwonek, to Polny Konik!
Skoczyły w wodę Żabki zielone:
- Może w potoku dzwoni ten dzwonek?
- Nic nie znalazły. Okropna szkoda.
A to dzwoniące to była woda.
Beczy Owieczka: - Gdzie jest mój dzwonek?
Może mój dzwonek połknął Skowronek?
- Po co mi dzwonek? - woła Skowronek -
ja i bez niego mam głos jak dzwonek!
Myszka przybiegła... - Mamusiu, słyszysz?
Dzwonek był w norce u polnej Myszy!
A teraz znowu dzwoni w nim nuta:
- Kocham cię, Mamo i jestem tutaj!
Poprzedni wiersz *Spis wierszy* Następny wiersz